Народны побыт Смаргоншчыны









Ўжо хата новая гатова,
Прыбраны трэскі ўжо і дровы;
Над белым дахам, як карова,
Красуе комінак чырвоны;
Прыветна вокны пазіраюць,
Бы вас у госці запрашаюць,_
Ну, добры выгляд хата мае,
Яна і цешыць, здавальняе.
Я.Колас. Новая зямля
Каштоўнай крыніцай па вывучэнню нашай спадчыны з’яўляюцца шматлікія этнаграфічныя экспанаты, якія мы прадстаўляем ў нашым этнаграфічным куточку. Яны даюць цудоўную магчымасць дакрануцца да багатай гісторыі Смаргоншчыны. У Смаргоні жылі і працавалі рамеснікі 24-х спецыяльнасцей. Іх вырабы і прылады працы з’яўляюцца экспанатамі. Самымі распаўсюджанымі заняткамі былі: гарбарства (апрацоўка скур), кавальства, бондарства, ганчарства, выраб мэблі, пашыў абутку і адзення. Калі мужчыны-рамеснікі, у асноўным, рабілі прылады працы і прадметы хатняга ўжытку, то жанчыны стараліся ўпрыгожыць дом, зрабіць яго ўтульным. Яны ткалі посцілкі і палавікі, вышывалі розныя дарожкі, падушкі, карціны. Усе прадметы гэтага куточка сабраны вучнямі гімназіі, іх бацькамі, настаўнікамі.
БАНДАРСТВА

Дзяжа (КП 326).
Бандарны выраб. Драўляная кадушка конусападобнай формы для прыгатавання цеста; зроблена з асобных дошчачак (бандарак,клёпак),змацаваных металічнымі абручамі.
Памеры: 27 см х 37 см х 32 см.
Перададзена 30.10.1998 Паршыным Барысам, вучнем школы.


Гарнец ( КП 320).
Бандарны выраб. Гарнец – адзінка вымярэння аб’ему сыпучых рэчываў (збожжа, крупы, мука…); аб’ём – 4 літры. Зроблены з асобных дашчэчак (клёпак, бандарак), змацаваных драўлянымі абадамі; у адну з клёпак умацавана ручка.
Ужываўся ў гаспадарцы в.Міхневічы Смаргонскага раёна, 1920-я гады.
Памеры: 23 см х 17 см х 13 см.
Перададзены 25.10.1998 Рогач Л.Н., настаўніцай гісторыі СШ №4.

Бойка, маслабойка (КП 1050).
Бандарны выраб для збівання масла; вузкая высокая кадачка з клёпак (бандарак) з накрыўкай, пасярэдзіне якой адтуліна для калатоўкі (біла); верхні канец біла выходзіў вонкі, да ніжняй – прымацавана крыжавіна (ударная частка).
Выкарыстоўвалася ў гаспадарцы в. Казяняты Смаргонского раёна, 1930 –я гады.
Памеры: 41 см х 20 см х 15 см.
Перададзена 17.09.2005 Рогач Л.М., загадчыцай музея гімназіі.

Ручная ступа (КП 651).
Ручная ступа – прылада для перапрацоўкі зерня, семя і інш. Выраблена з суцэльнага кавалка ствала дрэва, у якім зроблена шырокае, конусападобнае паглыбленне. У ступу засыпалі зерне і таўклі пры дапамозе таўкача (даўжыня таўкача 33 см).
Памеры ступы: 21 см х12 см х 11 см.
Перададзена 08.05.2002 Прыхачам У.У., дырэктарам гімназіі.

Таўкач ( КП 402).
Драўляная прылада для драблення зерня ў ступе. Вытачана з цэльнагна куска дрэва даўжынёй 80 см; у цэнтры - выемка для рукі.
Перададзены 11.02.1999 Мускай Т.К., кіраўніком музея.

Лыжкі драўляныя (КП 330).
Лыжкі драўляныя – прадметы сталовага посуду.
Перададзены 01.11.1998 Сяўрыс Алёнай, вучаніцай СШ №4.
ГАНЧАРНЫЯ ВЫРАБЫ

Збаны (КП 405).
Паліваная кераміка. Высокія сасуды з выпуклымі бакамі, звужаным горлам, літком (носікам) і ручкай.
Выкарыстоўваліся ў гаспадарках вёскі Крэва Смаргонскага раёна, 1950-60-я гады.
Перададзены 17.02.1999 Рогач Л.М., настаўніцай СШ №4.

Гарлач, гладыш (крынка – мясцовы дыялект) (КП 501).
Высокая гліняная непаліраваная пасудзіна з пукатымі бакамі і звужаным горлам, без ручкі і носіка.
Перададзены 08.11.2000 Кажушок Аленай, вучаніцай гімназіі.

Гляк (КП 407).Паліваная кераміка. Шарападобная пасудзіна з вузкім горлам, літком (носікам) і адным вушкам (вушка адбіта).Перададзены 20.02.1999 Рогач І.П., выпускніцай СШ №4.

Макотра (макацёр, макітра- мясцовы дыялект) (КП 1321).
Паліваная кераміка чырвонага колеру. Посуд для расцірання маку вышынёй 16 см.
Выраб ганчарнага цэху вёскі Крэва Смаргонскага раёна, 1970 год.
Перададзена 24.12.2014 Камінскім Ігарам, выпускніком гімназіі.

Слоік (слой) (КП 515).
Паліваная кераміка. Высокая пасудзіна з пукатымі бакамі і шырокім горлам, вышынёй 26 см. Аздоблены ангобнай размалёўкай. Горла пашкоджана.
Перададзены 12.02.2001 Дэмскім Дзмітрыем, вучнем гімназіі.


Міска (КП 433).
Паліваная кераміка. Сталовы посуд чашападобнай формы з борцікам, вышынёй 10 см; знутры ўпрыгожана эмаллю з размалёўкай.
Перададзена 15.04.1999 Мускай Т.К., кіраўніком музея.
ГАРБАРЫ. Прылады працы



Прылады працы гарбароў: каса (скобля) (КП 1174), струг (КП 1334), крук (КП 1175).
Каса (скобля) прымянялася для ачышчэння шэрсці і мяздры (мяздра - ніжняя мясістая паверхня скуры) пасля замачвання скуры.
Круком мялі скуры перад іх глянцаваннем.
Струг выкарыстоўваўся для знішчэння мяздры са скуры, прасушанай пасля тлушчэння.
Выкарыстоўваліся гарбарамі (сям’я І.М.Шурпо) у вёсцы Вайнідзеняты Смаргонскага раёна ў 1960-70-я гады.
Перадазены 21.09.2007 і 23.04.2015 Рогач Т.Я., намеснікам дырэктара гімназіі, унучкай Шурпо І.М..
ПЛЯЦЕННЕ



Сявенькі (КП 332, КП 516, КП 517).
Сявенька – кораб, сплецены з саламяных жгутоў; жгуты перапляталіся тонкімі вяроўкамі альбо коранем дрэва; прымянялася пры ручной сяўбе.
Перададзена 01.11.1998, Сяўрыс Аленай, вучаніцай СШ №4.
Перададзены 12.02.2001, Дэмскім Дзмітрыем, вучнем гімназіі.

Кораб (КП 1371).
Кораб сплецены з саламяных жгутоў, якія ўкладзены па спіралі і пераплецены лазовымі дубцамі; мае форму збанка; вышыня 40 см.
Выкарыстоўваўся для захавання харчовых прадуктаў (Ашмянскі раён, пачатак ХХ ст.).
Перададзены 24.02.2017 Прыхачам У.У., настаўнікам гімназіі.

Берасцяны кораб (КП 316).
Выраблены з берасцяных стужак шчыльным шахматным пляценнем.
Перададзены 21.10.1998 Рогач Ірынай, выпускніцай СШ №4.

Саламяны капялюш (брыль) (КП 982).
Летні мужчынскі галаўны ўбор пачатку ХХ стагоддзя.
Перададзены 07.09.2004 Сапачом Уладзімірам, жыхаром г.Смаргоні.
ВЫШЫВАНКІ І ТКАЦТВА
