Адным з найбольш багатых на тэрыторыі Беларусі па колькасці адшуканых рэштак і відаў выкапнёвых млекакормячых жывёл з’яўляецца Смаргонскае месцазнаходжанне. Зараз у Інстытуце геахіміі і геафізікі АН Беларусі захоўваецца амаль 7000 костак, знойдзеных тут, паводле якіх вызначаны 23 віды выкапнёвых млекакормячых (мамант, пячорны леў, сайгак, валасаты насарог, этрускі насарог,  пячорны мядзведзь, хазарскі конь, конь Стэнана, бізон, велікарогі алень, паўночны алень, аўцабык...).
Выключную каштоўнасць маюць прылады працы з рагоў і костак жывёл, крэмневыя прылады працы, якія адшуканы на гэтым месцазнаходжанні.
На думку вядомага палеантолага Пятруся Каліноўскага, утварэнне багатага Смаргонскага месцазнаходжання выкапнёвых млекакормячых, верагодней за ўсё, звязана з паляўнічай дзейнасцю чалавека, які быў  насельнікам левабярэжжа Віліі ў гэтым раёне на працягу многіх тысячагоддзяў.
Гэтыя экспанаты трапілі ў музей пасля будаўніцтва Смаргонскага камбіната сілікатабетонных вырабаў, для працы якога вядзецца здабыча жвіру і пяску з берагоў і дна ракі Віліі.