top of page
MY BUTTON
MY BUTTON

Хай жа ўсе, усе, хто можа, 
Возьмуць свой кіёк дарожны, 
У край айчынны час ісці нам
Вывучаць свой люд.

Ф.Багушэвіч

Аб музеі

У цудоўным,  светлым  краі,
Што  Смаргонню  называем
У любую пару года
Гасцей  радасна  вітаем.

Гэты край цудоўны, шчыры,
Жыве ў дружбе і ў міры,
На падзеі ён багаты,
Скарбаў гэткіх – поўны хаты.

.

Захавальнік тых падзей – 
Гімназічны наш музей.
Запрашаем шчыра, ветла
У пакоі нашы светлы.

Дзіўны дух пануе тут,
Славім мы свой родны кут.
Ёсць чым нам і ганарыцца.
Хочам з вамі падзяліцца.

Л.Э. Букліс, настаўнік гімназіі
 

"Няхай ніколі не парвецца стагоддзяў повязь..."

Цудоўная кніга з назвай “Музей”.
Гартаем старонкі, гартаем…
Становімся сведкамі розных падзей
І дзіўных людзей сустракаем…

Мілы  край  мой,  Смаргоншчына-маці!
Дзе  высокія  сосны  бароў,
Дзе  ляжаць  дываны-сенажаці
І  бясконцае  мора  палёў.


Дзе  харошыя,  слаўныя  людзі
Сустракаюць  з  усмешкай  цябе,
Ты  заходзь  і  гасцём  у  іх  будзеш,
Будуць  рады  заўсёды  табе.

Артур  Цяжкі
 

"Усё пакінуць след павінна..."

Усё пакінуць след павінна,
Бо, як пачаўся белы свет,
Прамень, пясчынка і расіна
Нязменна пакідаюць след.

I птушка песняю сваёю,
I кропля, што імкне да рэк...
А колькі, колькі за табою
Слядоў на свеце, чалавек!

Пятрусь Броўка

bottom of page